Na alle lyrische beschrijvingen, kon ik niet achter blijven en besloot om ook het befaamde rokjesboek van Mme ZsaZsa aan te schaffen. Destijds, het lijkt al lang geleden, was haar blog mijn introductie in de wereld van de naaiblogs. Maar gaandeweg ontdekte ik dat er bij haar iets ontbreekt dat ik juist zo waardeer van (vooral vlaamse) naaiblogs: de bescheidenheid waarmee de eigen probeersels worden gepresenteerd. Dankzij deze blogs en de durf om ook over gestuntel en vragen te schrijven, durfde ik ook steeds nieuwe dingen uit te proberen. Als zij het kunnen, lukt het mij misschien ook. En gaandeweg heb ik zo heel wat bijgeleerd. Maar de Mme stuntelt niet, zij weet en doceert. Dat vind ik toch minder aangenaam om te lezen.
Maar goed, het boekje. Toen het aankwam heb ik genoten. Het is prachtig opgemaakt en heerlijk om in te bladeren. Prachtige foto's, leuke stijl en bij vlagen hilarisch. En toen ging er uit naaien. Man, man, het is lang geleden dat ik zo gevloekt heb op een rok. Hoe vaak ik die tailleband wel niet opnieuw heb moeten doen. En het zit nog niet echt. Grrr. Dan maar een meisjesrok, dochterlief wilde zo graag assorti gaan. Toegegeven, hij zat wel snel in elkaar. Maar deze rok valt niet, hij staat. En door het fronsen (rimpelen voor de Nederlanders), gaat een groot deel van de rek verloren. Volgende keer weer gewoon een tunnel met elastiek. Dan zijn de rimpels veel mooier en de rek blijft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten